chrétien /kʀetjɛ̃/
agg. sost. [f. chrétienne /kʀetjɛn/ ]cristiano: l’ère chrétienne, l’era cristiana; en bon chrétien, da buon cristiano; (spreg.) chrétiens du dimanche, cristiani della domenica (st.) les rois très chrétiens, sa majesté très chrétienne, i re cristianissimi, sua maestà cristianissima
► bon-chrétien; démocrate-chrétien; étouffe-chrétien; judéo-chrétien; social-chrétien.

bon-chrétien /bõkʀetjɛ̃/
s. m. [pl. bons-chrétiens](pera) williams (f.).

démocrate-chrétien /demɔkʀatkʀetjɛ̃/
s. m. aggett. [f. démocrate-chrétienne /demɔkʀatkʀetjɛn/ pl. démocrates-chrétiens](polit.) democristiano.

étouffe-chrétien /etufkʀetjɛ̃/
s. m. inv.(fam.) cibo che ingozza.

judéo-chrétien /ʒydeɔkʀetjɛ̃/
agg. [f. judéo-chrétienne /ʒydeɔkʀetjɛn/ ](st. relig.) giudeo cristiano.

social-chrétien /sɔsjalkʀetjɛ̃/
agg. sost. [f. sociale-chrétienne /sɔsjalkʀetjɛn/ ; m. pl. sociaux-chrétiens /sɔsjokʀetjɛ̃/ ](belg.; polit.) cristianosociale.