vitupérer /vitypeʀe/
A v. tr. (► coniug. 3.17 révéler)(lett.) vituperare
B v. intr.imprecare: vitupérer contre q., imprecare contro q.
vitupérateur /vitypeʀatœʀ/ s. m. [f. vitupératrice /vitypeʀatʀis/ ](lett.) vituperatore
vitupération /vitypeʀɑsjõ/ s. f.(lett.) vituperazione.