escandescènza // o scandescènza
[vc. dotta, lat. excandescĕntia(m), da excandēscens genit. excandescĕntis, ‘escandescente’ av. 1566]
s. f.
(spec. al pl.) Impeto improvviso d’ira accompagnato da atti e parole violente: dare in escandescenze.