màrna //
[fr. marne, dal lat. parl. *mărgila(m), da mărga av. 1770]
s. f.
(geol.) Roccia calcarea contenente una sensibile quantità di argilla.

marnàre //
[fr. marner, da marne ‘marna’ av. 1811]
v. tr.
Spargere la marna sul terreno per migliorarlo.

marnatùra //
[av. 1869]
s. f.
Lavoro del marnare.