oleẓẓàre // (o -zz-)
[lat. parl. *olidiāre, da ŏlidus ‘che ha odore’, da olēre ‘aver odore’, dalla stessa radice di ŏdor ‘odore’ 1319]
v. intr. (io oléẓẓo; aus. avere)
1 (lett.) Mandare piacevole odore: l’un margo, e l’altro del bel fiume adorno / di vaghezze e di odori olezza e ride (T. TASSO).
2 (iron., per antifrasi) Mandare cattivo odore: senti come olezza!

oléẓẓo // (o -zz-)
[da olezzare 1635]
s. m.
1 (lett.) Profumo: gli piace l’olezzo della resina dei pini.
2 (iron.) Puzzo: che olezzo!