accordéon /akɔʀdeõ/
s. m.1 fisarmonica (f.), organetto (fam.): jouer de l’accordéon, suonare la fisarmonica2 nella loc. avv. e agg. (fig., fam.) en accordéon, a fisarmonica: avoir les chaussettes en accordéon, avere le calze a fisarmonica; circulation en accordéon, circolazione a tratti scorrevole
accordéoniste /akɔʀdeɔnist/ s. m. e f.fisarmonicista.